W myśl nowej ustawy od stycznia 2016 roku obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych mają pewne kategorie jednostek, które posiadają siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub mieści się tu ich zarząd. Poniżej wymienione zostaną kategorie, które znaleźć można we wspomnianej ustawie:
Po pierwsze, są to spółki handlowe (osobowe i kapitałowe oraz organizacje) oraz spółki cywilne, za wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego.
Do drugie, są to osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie o ile ich przychody netto za sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w poprzednim roku wyniosły minimum 1 200 000 euro.
Po trzecie, ustawa wskazuje jednostki organizacyjne, które działają na podstawie Prawa bankowego, przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej lub przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.
Po czwarte, wymienia gminy, powiaty, województwa i ich związki, a także państwowe, powiatowe, gminne i wojewódzkie jednostki budżetowe oraz gminne, powiatowe i wojewódzkie zakłady budżetowe.
Po piąte, w ustawie mowa o jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej.
Po szóste, o oddziałach i przedstawicielstwach przedsiębiorców zagranicznych.
Po siódme, o niewymienionych powyżej jednostkach, które otrzymują subwencje z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu lub funduszów celowych.
Zasady rachunkowości, które określa nowa ustawa mogą być stosowane także przez osoby i spółki, które nie osiągnęły w danym roku obrotowym przychodów równych bądź przekraczających 1 200 000 euro. Muszą one jednak powiadomić o tym urząd skarbowy. Osoby fizyczne i spółki wymienione powyżej nie muszą prowadzić ksiąg rachunkowych jeżeli ich przychody netto w danym roku obrotowym nie przekroczyły wymienionej powyżej sumy 1 200 000 euro. W myśl ustawy wartość euro jest określana w oparciu o średni kurs tej waluty ogłaszany przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego dany rok obrotowy.
Zgodnie z nowymi przepisami księgi rachunkowe winny zawierać zapisy księgowe, zapisy obrotów i sald. Zapisy te są tworzone z dziennika, księgi głównej, ksiąg pomocniczych, zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej i ksiąg pomocniczych oraz z wykazu aktywów i pasywów.
W przypadku prowadzenia komputerowej rachunkowości za księgi rachunkowe uznać należy pliki i zbiory danych rachunkowych. Należy, co zrozumiałe, posiadać odpowiednie oprogramowanie, które umożliwi gromadzenie i archiwizowanie danych w możliwe czytelnej i przejrzystej postaci. Wirtualne księgi powinny być odpowiednio oznaczone – należy zaznaczyć, o który rok obrotowy chodzi, okres sprawozdawczy oraz datę sporządzenia. Ponadto powinny być przechowywane w ustalonej kolejności. W ich nazwie powinna znaleźć się informacja o nazwie jednostki, nazwa rodzaju księgi oraz nazwa programu przetwarzania.